Gdybym nie była dla ciebie przeciętną dziewczyną z ulicy
całowałabym cię chętnie.
Zbliżałabym się tak blisko, że brakowało by przestrzeni na krótki oddech.
Może gdybyś traktował mnie lepiej
niż w rzeczywistości dałabym się prowadzić po dnie niemoralności.
Może gdybyś docenił to, że cię kocham
że mi zależy nie widząc więcej nic oprócz granic twej młodej twarzy...
Może wtedy, nie teraz, nigdy już więcej
nie zbliżaj się, nie dotykaj mojego kołaczącego cicho serca.

Częściowo otwarte oczy sprawiały wrażenie obumarłych
oślepiający blask anioła zamykał powoli ślepia.
Wdzięk istoty skrzydlatej zachwycał i wprawiał w stan uniesienia,
bez wątpliwości dałbyś się mu poprowadzić.
Tajemnicza twarz pełna uśmiechu
skrywała jego tajemnicę.
Ona też musiała być piękna.
Serce było tak dobre, że i ja będąc blisko stawałam się lepsza.
Czy już teraz zabierze mnie do drugiego świata?
Przesuwał się w moją stronę w określonym celu, którego nie znałam.
Złożył pocałunek na mym czole i odszedł.

Ostatni raz pozwól mi się nacieszyć sobą,
napatrzeć oczom i nawilżyć usta spragnione twoich warg.
Dłońmi pragnę gładzić miękką twarz.
Delikatnie i jednolicie zanurzyć się w zmysłowości
w momencie przejaskrawienia wydobywanych uczuć z wnętrza.
Raz jeszcze, ostatni, daj mi ująć szczęście
póki nie wyruszysz w odległe sercu miejsce.
Dotąd jeszcze trwaj przy mnie, nim nie zasnę na wieczność.
Nie odchodź, poczekaj, już zamykam oczy.