Szczęśliwość przejawia się w spokoju i to nie w stoickiej cierpliwości, ale w braku obaw o to co jest i co będzie. Taki spokój jest możliwy tylko wtedy, gdy zaufamy bezgranicznie. Chcę być szczęśliwy, więc ufam Bogu. A Ty komu?

Chryste,
Szukamy Cie wśród dolin i wzgórz.
Strzeż nas, o Boże,
Miłość nam daj i serce stwórz
Lśniące i czyste.
Nakarm lud swój,
Daj ciało swe i krew.
Stań pośrodku nas, o Boże,
Miej litość, ucisz Swój gniew.
Do Ciebie wołamy my – lud Twój.
Amen.

Miłość idealna ma rację bytu tylko wtedy, gdy osoba kochana ma jakieś wady pomimo których moglibyśmy Ją kochać.