Często słyszę "jesteś dzielna",
bo ludzie oceniają to co widzą.
Nikt nie wie, co się dzieje kiedy jesteśmy sami.
Nikt nie wie, ile razy chciałam rozłożyć ręce, ile razy chciała się poddać.
I kiedy nie miałam siły już dalej żyć, taka mała, słodka istotka podchodziła do mnie i mówiła chociażby "mama pić".
Po takich słowach ostatkiem sił trzeba się było pozbierać i podać szklankę wody, bo niekiedy drugiemu tyle potrzeba do szczęścia.

Istnieje samotność w tłumie.
A stwierdzenie: samotne macierzyństwo, czy też samotne wychowywanie dziecka, sugeruje, że posiadamy tę drugą osobę, tę którą się kocha najbardziej na świecie i życie samemu (we dwoje).

Prawda to jedno wielkie kłamstwo.

PS. Kto się ze mną nie zgodzi, może przeprowadzić dowód i zapytać pięć różnych osób o daną sytuację, w której brał udział i otrzyma pięć róznych opisów tylko częściowo przypomniających to, co sam widział.