Fałsz wypływający z ludzi niczym miąższ z pomarańczy jest wprost nieproporcjonalny do słodkości tego owocu.

No tak, w chwilach separacji od drugiego człowieka, odpowiedzi są jasne jak nigdy, są najprawdziwsze. Wtedy najprawdziwiej tęsknisz, najprawdziwiej kochasz.

Wiesz, wierność jest tym, kiedy On jest przy Tobie i kocha Cię pomimo wszystko. W zdrowiu, ale i w chorobie kiedy nie jesteś ubrana jak seksbomba, a On mimo to mówi, że byłby w tym momencie gotów się z Tobą kochać, bo nadal jesteś dla Niego pociągająca; czy jesteś w makijażu, czy bez, rano - z nieułożonymi włosami i resztkami kredki pod okiem, a On mówi Ci, że jesteś piękna; kiedy niezdarnie chodzisz lub się potkniesz, a On podniesie Cię i pocałuje w potłuczone miejsce; kiedy obżerasz się ulubionymi chipsami, niezważając na nietakt sytuacji, On podejdzie do Ciebie i zje te resztki- które upuściłaś - z Twojego ciała.

Chciałabym codziennie rano po otwarciu powiek sprawdzać "listę obecności". I zawsze usłyszeć "jestem" - które leży obok mnie, za moimi plecami, delikatnie owijając swoimi ramionami moją talię.

- Ale on o mnie nie myśli... o kimś takim jak ja? Nie ma na to czasu.
- Skąd możesz to wiedzieć? Ty prasując zgniecione koszule, jedząc kanapkę z serem, sprzątając pościel - myślisz o Nim.
On wiążąc sznurówkę, myjąc zęby i układając książki na półce - myśli o Tobie.

Dajesz mi tak dużo szczęścia, więc dlaczego sam narzekasz na Jego brak?

Skoro tak się stało, to tak być musiało. A jeśli tak być musiało, to tak chciał Bóg. A jeśli tak chciał Bóg, to tak widocznie będzie najlepiej.