Ciska

Co noc zrywasz dla mnie kwiaty,
ale każdy poranek otwiera mi oczy, jak nam do siebie daleko.

Dopiero kiedy miłość sprawia ból
- uczymy się kochać, pomimo wszystko.

Czego nie potrafią związać słowa,
mogą scalić uczucia,
te najgłębiej schowane w sercu.

Im bardziej jestem zmęczona odpowiedzialnością za nas dwoje, tym bardziej mi zależy. To tylko ułamek szczęścia, w którym szukam wspólnego mianownika dla nas.

Czasem myślę, że w płaczu naszego dziecka słyszę żal o nasze niespełnienie.

To za rzeką naszych wspomnień czają się moje marzenia, w smutku obok ciebie, ale sama - tonę.

O każdy płacz dziecka jesteśmy od siebie dalej. Nie tak miało być.

Mężczyzno, do tworzenia rodziny nie wystarczy tylko to, że kobieta do niej dojrzała !

Im bardziej dojrzewam w matkę , tym bardziej jestem zagubionym dzieckiem.

Mężczyzno, to, że dziecko jest dla mnie w tej chwili najważniejsze nie znaczy, że zapominam o tobie.

Dopiero dziecko stworzyło rodzinę. A co było wcześniej ? Może pustka, może lęk, a może tylko marzenia.