Siedziała przy stole kuchennym, jedząc kolację. Nic specjalnego, zwykła jajecznica z pomidorem i cebulą, do tego kawałek chleba posmarowany masłem i ciepła herbata z cytryną. Siedziała w ciemności, starając się delektować smakiem przygotowanego posiłku, który i tak nie smakował jak kiedyś. Niektóre rzeczy nigdy nie będą smakowały, jak kiedyś.
Nagle usłyszała trzask. Nieznacznie się poruszyła, kątem oka starając się dojrzeć, skąd pochodził ten dźwięk. Gęsia skórka wystąpiła na całym jej ciele, jakby [...]

Cztery ściany niejednokrotnie były jej azylem lub więzieniem. Skrywała się w kącie własnych myśli, nie odzywając się i nie reagując na jakiekolwiek sugestie. Żyła, ale tak jakby była martwa. Oddychała, ale jej serce jakby nie biło w jej duszy. Wszystko, co działo się w jej głowie było zapuszkowane. Nikt nie miał wglądu w jej duszę, oprócz niej. Jedynej osoby na świecie, której owa krucha istotka postanowiła zaufać i wcale nie wyszła na tym źle. Gdy budziła się z krzykiem, Marta już obok niej była.
Były tylko [...]

Panie Boże... Nie wierzę w Ciebie, ale proszę, powiedz mi... Co ja właściwie tutaj robię? Czemu dopuszczam się takowego szaleństwa? Przecież zupełnie nie mam pojęcia czy w ten sposób go uszczęśliwię, czy uszczęśliwię nas i siebie. Boże... Proszę, nie dopuść do tego, abym to zrobiła, jeśli to błąd.
Stałam na tyle kościoła i przyglądałam się całej tej szopce, która przede mną się rozgrywała, zastanawiając się, kiedy właściwie powinnam była się odezwać. Może teraz, gdy akuratnie nastała [...]

…desperackim “ratunkiem” przed życiem.

Ilekroć do niej prowadziłam, czułam, jak tracę rozsądniejszą część siebie. Śmierć była rozwiązaniem ostatecznym, ale i takim, które rozwiązywało problem gdy dobrego rozwiązania nie było. D e s p e r a c j a… Coś, co powodowało, że w sytuacji kryzysowej człowiek potrafił błagać o litość, chociaż tego nie chciał. Widziałam to wiele razy. A świat widział wiele moich zbrodni, spowodowanych desperackim szukaniem wyjścia z [...]

- Nie… Nie! Słyszysz? To ja Ci kazałam wypierdalać, a teraz się rozmyśliłam i każę Ci stanąć.
Donośny krzyk młodej kobiety rozlał się po całej ulicy, docierając do narządu słuchu mężczyzny. Śnieg intensywnie padał, a wiatr pieścił nieprzyjemnie jej policzki i całe ciało, ale mimo to, widziała, jak mężczyzna staje, a wszystkie mięśnie jego ciała napinają się. Prawą dłoń zacisnął w pięść, a głowę lekko przekręcił w bok, spoglądając na nią kątem oka. Poza tym, nie zrobił nic. Mogła więc [...]

Czasami naprawdę nie miała co robić. Wszystkie zajęcia, wszystkie zainteresowania i to, co lubiła, wydawało jej się takie puste. A może to ona w tamtym momencie była pusta? W każdym bądź razie, siadała wtedy na parapecie i nie robiła nic. Kompletnie nic. Wyglądała jak dziewczynka, która patrząc przez okno na ulicę, czeka na powrót matki. Szkoda, że prawda była taka, iż nie czekała na nic ani na nikogo. To drugie było bardziej bolesne, bo przecież zdawała sobie sprawę z tego, że owszem, chcę czekać na kogoś, ale [...]

Dużo widziałam w życiu, naprawdę dużo. Zetknęłam się z okropieństwem i bezwzględnością ludzi, nie przystosowanych do życia; miałam przyjemność poznać różne osobistości, które najprościej określiłabym mianem „wariatów”; ale poznałam też ludzi normalnych, którzy z ową normalnością nie mieli nic wspólnego. Poznałam ich i stwierdziłam, że normalność jest nudna, a bycie „wariatem” to stan rzeczy zwykłej, nie ponadprzeciętnej. Poznałam ich i w bardzo szybki sposób wprosiłam się ich łaski, a potem [...]

Zastanawiałeś się kiedyś czy dusze zmarłych krążą po tym świecie? Ale nie tak zwyczajnie, nie. Nie latają sobie w tą i z powrotem. One żyją tak, jakby nigdy nie umarły. Przykładowo: przechodząc przez ulicę, nie widzisz, jak wokoło jeździ masa niewidzialnych samochodów, które przestrzegają zasad ruchu drogowego. Albo idąc chodnikiem, nie widzisz kobiety z dzieckiem w wózku, która prawdopodobnie udawałaby się na spacer, gdyby tylko naprawdę żyła. Ale tak naprawdę jej tam nie ma. Jak widzisz, dusze zmarłych [...]

- Mamo… a czy tatuś siedzi po prawej stronie Pana Jezusa, czy po lewej? – Granatowe oczka małego chłopczyka zostały utkwione w zdziwionej twarzy kobiety, która nie spodziewała się takiego pytania od swojego maleństwa. Mimo szoku i mocno walącego serca w pierś, uspokoiła się, siadając na kanapie i nie spuszczając wzroku z małego.
- Kochanie… mamusia nie wie czy tatuś jest po prawej, czy po lewej stronie Pana Boga, ale wie, że on jest tam, gdzie jest i Pan Bóg. Tatuś był dobrym człowiekiem, który kochał mamusie i [...]

- Myślisz, że jesteś gotowa na takie relację? – spytała spokojnie, unosząc wzrok z nad książki i kierując go na młodą, zgrabną kobietę o długich, kręconych włosach w kolorze ropy naftowej. Promienie słońca w tak subtelny sposób otulały jej ramiona, rozświetlając przy okazji twarz. Wyglądała pięknie, gdy pozwalała swoim myślą przejąć nad sobą kontrolę. Jednakże mało kto wiedział, iż refleksją towarzyszył narastający ból i owe piękno było męką. Odłożyła książkę na stolik, uprzednio wkładając [...]

„Zastanowię się.”

Spojrzała na zegarek. Dwudziesta trzecia osiem.
Pozostało jakieś trzynaście minut do podjęcia decyzji, a Joasia nadal nie była pewna czy chciałaby jechać do Krakowa, aby spotkać się z Sebastianem czy nie. Gdyby więc miała podejmować decyzję sama, nie byłaby zdecydowana. Inaczej – nie potrafiłaby się zdecydować co jest lepsze. Czy okłamać Marcina, że jedzie do Radomia, do Krystiana, a pojechać do Krakowa czy udać się z Marcinem na Majorkę, tym samym wybijając sobie pomysł [...]