Jestem człowiekiem, mam problemy smutne chwile i radosne.
Potrafię doradzić,wszystkim moim `przyjaciołom` jak i znajomym gdy tego potrzebują. Martwię się o nich dbam o kontakt.
Tylko dlaczego ilekroć ja potrzebuje pomocy nie fizycznej lecz duchowej nagle wszyscy uciekają ode mnie ,staję się bez wartościowa..?

Jeśli spotkałeś człowieka godnego miana przyjaciela to raduj się.
Ja niestety straciłam nadzieję ,że kiedykolwiek spotkam przyjaciela.

Siedziała na parapecie okna w uszach miała słuchawki z których wydobywały się dźwięki ulubionej piosenki,zajadała się truskawkami,które On tak uwielbia,zdała sobie już sprawę ,że jej tęsknota za nim jest silniejsza niż zwykle..

..i ani ulubiona piosenka,ani truskawki jej nie pomogą mogła tylko czekać aż On wróci..