są takie słowa, które ( choć ) kapią z ust...
należą tylko do dłoni

...a przecież wczoraj nie stało się nic
tylko Twoje usta na moich
spoczęły
i wszedłeś we mnie
jednym słowem
kocham

...bo najmocniej kochasz
gdy ( już ) wiesz, że miłość trudniejsza jest
od śmierci...

...ubieramy się w ciepłe słowa
jesiennie
tak na wszelki wypadek
zanim odlecą ptaki z naszych serc
a przecież z ostatnim złotym listkiem
( i tak ) rozbierze nas
miłość...

( tylko ) Ty niebem dotykasz ziemi
i wiesz
jak trudno znaleźć miejsce
gdzie jeszcze żyje miłość
...i tylko Ty wiesz
dlaczego w życiu tyle umierania

i najmocniej cierpią Ci
którym podarowałeś skrzydła

umówiłam się z Bogiem na miłość
...do Ciebie

nie spytał dlaczego

...i ( każda ) miłość dźwiga swój krzyż

czasem tak
na dobry początek

a Ty...
uśmiechasz się miękko i wychodzisz
zamkniętymi drzwiami...
...

tak łatwo skaleczyć serce o czyjeś szorstkie dłonie...

i słowa...ciężkie od rozpaczy
stoją ( znów ) na brzegu życia
i łzy szukają miejsca
nie w tych ramionach
bolesne od pytań dlaczego
tak trudno o miłość...

...
z myślą o Ewie

...i znów coś rozrywa wnętrze
w Twojej dłoni moja łza
kilka lekkich piór nie znaczą nic
gdy do ust łaszą się słowa
i pękają mury niebios
gdy jesteś...
i milczy Bóg
tylko On wie dlaczego
w Twoim sercu ja

zdążyłam na życie

...kiedyś i ty urodzisz w sobie Boga
nikt tak długo z miłością na ciebie nie czeka
jak On

człowieku zatrzymany w czasie...

...i gdyby nie grawitacja
niejedna miłość wisiałaby w powietrzu...

:)

...i mówisz, że wierszem jestem

lubię
gdy rozbierasz mnie ze strof
słowo po słowie

aż po nagość
pierwszej samogłoski

......
:)

...bo miłość
to modlitwa o Twoje

dobre jutro...

...

...i za każde zmęczone dobranoc
i zbyt wczesne czułe dzień dobry
dziękuję Ci
że jesteś...

...

rozdeszczyłam się w Tobie
kropla po kropli
wilgocią Twoich ust ociekam
...
Bóg do nas mruga
gdy mięknę Ci w dłoniach
i płoną arkusze nieba

gdy Ty na mojej skórze sobą
jesteś...

...lubię, kiedy po mnie wędrujesz
ciepłem głosu
rozbierasz z nieobecności
nasze....my

lubię, kiedy
ustami gasisz mój płomień
...
a ja, dziewczynka bez zapałek
rozpalam Cię znów