Jedna jest droga do serca kobiety
pewność ramion

nieśmiałość, to tylko gra wstępna mężczyzny
reszta należy do anioła, który tańczy mu w zakochanym sercu...:))

Zakochana kobieta jest poezją
kochana - jej magią :)

Cudne...

Śliczne. :)
Przypomniała się taka stara nutka...
"Noc deszczowa
Ja czekam na ciebie
Na mieście ludzie mówili o cudzie
Jak można żyć bez powietrza ja nie wiem
Kochanie ja nie wiem
I takie okropne lato
I ty w potrzebie
I ja tu nie wiem co
Nie wiem co poradzić na to" :)))

Takie wiersze, to lubię,
a namiętność się pisze ciszą :)

A ( czasem) anioł do serca
zabierze krzyż, obudzi do życia
i szepnie : chodź za mną...
A wtedy z nieba spadnie złota gwiazda...

♥️♥️

Pięknie Aniu. Te krzyże dotyczą nas wszystkich. Często nie zdajemy sobie sprawy, że siebie krzywdzimy.

I są na ziemi Anioły, które oddadzą własne skrzydła..

Myślę, że musi, i to często, nie tylko czasem. Grzeszymy, krzywdzimy, ale przecież Anioły zawsze wybaczają, dlatego chyba chodzą po ziemi.

Chyba Cię polubiłam i te Twoje Anioły :-)

/ bez złośliwości, naprawdę :-) /

Myślę, że Anioły mają swoje sposoby, żeby - bez skrzydeł - znaleźć drogę do ludzi i wielkie w tym pokłady cierpliwości.
Wierzę w Anioły. Bardzo.

Piękny tekst i przekaz.
Za Marysią : czytam i widzę obraz, ale to bardzo smutny obraz.

A Ty - jak magnes, przyciągasz, a ja tak przyszłam z pustymi rękoma, zamiast z koszem gwiazd :))

Anno :))

Śliczne...
Sam nie wiem, czy bardziej piękne, czy bardziej smutne...

Ooo jak takie coś czytam to aż czuję tą woń uwodzenia w tęsknocie i to jest piękne