...
Nasze ostatnie i pierwsze spotkanie...
na inne zawsze nie pora
śpią zmysły jak róże w zimowym ogrodzie...
fontanna też jest uśpiona...
i Ty przy fortepianie
dźwięki wygrywasz magiczne
cóż mogę w tej ciszy rzec
kiedy zmieniasz dotykiem ją tak lirycznie...
że serce wyrywa się tak
i za czymś nostalgią pędzi [...]

...
Szukam świata gdzie bedziesz
całował żaby...
z jaskółkami wołał wiosnę
chodził w szklanym bucie
śmiał się z głupot nieroztropnie...
nic nie miał tylko złudzenia
i miłość tak naiwną jak moje oczy...
szukam świata...
gdzie znów się zaśmiejesz
podasz mi dłoń nie buty... [...]

...
A jeśli biec...
to tylko przez ciszę
kochać... jej miękki czuły aksamit
ten blask we włosach
poranną rosę
tkaną pajęczyn srebrnych koliami...

a jeśli pragnąć... to tylko Ciebie
szeptem beztrosko błądzić wśród kropli deszczu
kochać jak chwilę [...]

...
Gubię w dłoniach szept bursztynowy
zaklęty w krzyk zakwilił słowik
nad ranem gwar i cisza zmącona
trwoni jęk miasta...
gdzieś smutna kona

a wiatr zaczarowany niesie dźwięk jesieni
rozrzuca liście...
jak smykiem skrzypiec wszystko deszczem zmienił
[...]

...
Dotykiem mnie rozbierasz...
gwałtownie kradniesz nagość
ustami od pragnień wilgotnymi trącasz kształty
ocierasz o mnie swoją niestałość...
oddechem tak kierujesz
gwałtowną uczuć falą...
odkrywasz na mojej szyi żyły
pulsujące pod pocałunkami dotąd słabo...
i w rytmie tym szalonym
gorączkę myśli pieścisz... [...]

...
Czasem wypada mi świat
tak jak kromka chleba z dłoni drżącej...
odkruchami siebie układam rozsypaną całość chwiejnie...
niebo...
ziemia coś pomiędzy
trudno zapamiętać proporcje oddechem...
boso w deszczu błądzę
zwijam kłębki nerwów
gdzieś musi być ich koniec
i początek tęczy... jednorożec...
nie jestem Bogiem
mój świat oparty o chaos
trzeszczy i jest z różnych elementów
ma luki
siateczki zmarszczek
braki
źródła i wodospady w moich oczach...
nocą słyszę jak padają inne światy
z hukiem...
z uśmiechem zasypiam spokojnie na boku
inni mają tak samo
nie jestem wyjątkiem...
Anita Steciuk

...

Jest noc i gwiazdy szeleszczą...

wiatr łomocze do drzwi skrzydłami

sny idą przed siebie pieszo

pewnie nie chcą zostać dziś same...

ptaki dawno uśpione... [...]

...
Tylko mnie utul w ramionach...
tylko mnie całuj szeptem
pocałunki na ustach
na nagich ramionach pozostaw
ich tam jak najwięcej...
tylko zwątpienia ukryj
zamknij im na noc bramy
pozostaw myśli sekrety na jutro
bądź chwilą przyjdź i mnie zapragnij...
bądź dla mnie wczoraj dzisiaj i jutro
kochaj...
żyj...
czas jest tylko złudzeniem
miłość jedną sekundą...
Anita Steciuk

...

Od Twoich dłoni...

skóra jeszcze ciepła

jeszcze zostało na ustach wzruszenie

jak tajemnica niedomknięta

słowa... [...]

...
Złotem i srebrem w szafirze liści
kroplami deszczu jesień się błyszczy
rosy oddechem uczuć zmysłami
zawiesza na trawach pajęczyny barwne koliami...
nocą przychodząc pośród księżyca
dotyk zostawia na okiennicach
szepcze cichutko
dachami błyszczy
puka uśmiechem do serca
uczuć i myśli...
świtem zanika
blednąc gwiazdami
odchodzi ciszą bosymi mgłami
jesienna noc czarodziejka myśli...
Anita Steciuk

...
Maluję dzień kolorami przez szybę
biegnę za nim...
dotykam dłońmi szukam
nic nie widzę...
jesień dotyka serca
jak spadające listki
ścielą się uczucia deszczem
delikatnym czystym
a Ty zjawiasz się niespodziewanie pośród kropli
pocałunkiem dotykasz mnie jeszcze  mokrym... [...]

...
To nie miłość tylko wiatr
tak wieje w oczy że łzawią
kiedy przechodzisz obok mnie myślami...
to nie miłość...
tylko ciężko w coś wierzyć innego
kiedy liście spadają wokół nas uśmiechami...
deszcz całuje włosy
a ja przesiąkam na wskroś dotykiem
kruchym jak resztki o Tobie wspomnień
między nami tylko przenikliwie cisza samotnością milczy niezłomnie...
miłość...
jak jesień drżąc przychodzi barwami
złudzeniami...
iluzjami...
pragnieniami...
nieśmiało spadają kroplami uczucia na serce...
rozsypują się nadzieją w nas
że coś między nami zaiskrzy jeszcze...
Anita Steciuk

...
Mówisz że jesień przyszła ze złota
i płaszcz Twój zdobi milionem kropli...
uśmiecham się przytulam sen
sercem od westchnień wilgotnym...
nocą za Tobą tęsknotą
marzenia budzą się szkliste
jak  księżyc srebrne gubi łzy
gdy nadzieją i ciszą
gałęzie srebrzy i liście...
krawędzią wspomnień
chwil zapomnianych
wracam do Ciebie deszczu kroplami
wracam w oddechu...
pragnieniami
uczuciami nagimi
serca płatkami...
każda myślą
każdym szeptem
oczekiwaniem
nadzieją
każdą chwilą
przy Tobie wciąż jestem...
  Anita Steciuk

...

Leciutko...

ciszą...

na pograniczu lata...

jesieni...

pióra ze skrzydeł lecą [...]

...
Nieznajomy śpi...
tak słodko jakby nie istniał...
idę szeptem...
nocy kryształ
okrył nasze cienie rosą...
dobranoc nieznajomy...
trzymaj w dłoniach księżyc
do Twoich snów przyjdę boso
pocałunkiem utkanym z ust
szmaragdowych nimf nocy...
Anita Steciuk