kiedyś zobaczyłam nas w naszym domu na łące wśród łagodnych pagórków, pamiętam ten obraz do dziś, nie zapomniałam...

mężczyzna, który żyje z jedną kobietą, nie ma prawa prosić innej ani o serce, ani o duszę, ani o ciało...

niektórzy żyją we wspomnieniach, bo nie mają odwagi w rzeczywistości...

tak wiele zależy od nas - wybieram szczęście :)
22.02.2022, wyjątkowy...

a głos Twój wciąż jak ten sprzed lat, melodyjny, głęboki, urzekający..., mogłabym w niego zasłuchać się bezpowrotnie, a później rozpaść na kawałki, zważywszy na rzeczywistość...

odkąd zostałam potworem bez serca, chciałabym znów być człowiekiem...

pojawiłeś się znów na chwilę
przypadkiem...
nie widzę Cię, bo nie patrzę
tylko słyszę i przeczuwam
za chwilę już Cię nie będzie
muszę przeczekać, osłonić się
przetrwać i wymazać z pamięci
to spotkanie...
wtedy nie boli
kończy się rok, a ja jestem bez serca

wygodnie i bezpiecznie jest wspomnieć kogoś od czasu do czasu, nie zmieniać swojej codzienności, nie burzyć sobie życia zmianami, tylko czasem przypomnieć o sobie, nie bacząc na wdzieranie się na chwilę w życie innych, urozmaicać swoją egzystencję cudzym kosztem...

a obojętność to też obrona przed tęsknotą, czasem trzeba kogoś wyrwać sobie z serca, żeby mniej bolało...

wobec ludzi pojawiających się na chwilę w Twoim życiu, żeby zaraz zniknąć, najlepsza jest obojętność...

,,Co Bóg złączył, tego miłość nie rozdzieli"
zasłyszane, nie mogłam się oprzeć...