Pozostał po Was tylko popiół.
Czasami znicz zapłonie.
Może odmówi ktoś modlitwę
I splecie doń swe dłonie.

Zostały słowa niespisane.
Wspomnienia w książkach uwiecznione.
Młodość zdeptana poprzez wojnę.
Marzenia nigdy niespełnione.

Pożółkły stare fotografie.
Twarze. Już obce pokoleniom.
Brzózkowe krzyże pośród mogił
z czasem i te się zazielenią.

Wznoszą ku niebu swe ramiona
w szeregu niczym Wy przed laty.
Zostały po Was tylko krzyże.
Zostały po Was tylko daty.

Tego co już czas nie zwróci
zostawiając ślad po sobie.
Co uwiecznił w wizerunkach
i utrwalił w każdym słowie.

W kaligrafii jak i w druku.
W wypowiedzi albo w śpiewie.
Zapisane w pamiętnikach .
Listach do mnie czy do Ciebie.

Tych dziecięcych lat beztroskich. [...]

Pod płochym spojrzeniem czai się nieśmiałość.
Różane lica granicą uśmiechu.
Serce się wyrywa jakby pędzić chciało.
Malinowe usta namawia do grzechu.

Próbował artysta stworzyć
dzieło sztuki.
Olśniony urodą młodziutkiej
dzierlatki.
Miast skupić się w rysach
całokształcie piękna [...]

Uroda z rozumem
nie zawsze idą w parze.
Gdy jednej brakuje
drugiej jest
w nadmiarze.

Bywa ze uroda
nad resztą góruje.
Gdzie się podział umysł?
Wolność swą triumfuje?
[...]

Założyłam dziś piękną sukienkę. W motyle.
Z uniesioną głową
w chmurach
kroczę dumnie z tysiącem skrzydeł na sobie pełna wiary że...
ładnie mi.
Przypadkowi przechodnie uskrzydlają mnie spojrzeniem
a ja?
Mając tyle skrzydel wcale nie grzeszę dobrocią.
Już dawno upadłam.
Od czasu do czasu zakrywam ciało i ...
przyodziewam się w pychę.
A ludzie wierzą w to co widzą
nie co w mojej duszy.
Skrzętnie udaję.
Wiara czyni cuda ...

W gałęziach drzew schował się wiatr
by tańczyć wśród liści walczyka.
Za chwilkę pod skrzydła ptaków się wkradł
jak gdyby wciąż przed kimś umykał .

A on przecież tylko popsocić chciał.
Jak chochlik przy byle okazji.
Układał przechodniom fryzury
jak chciał.
Tak... podle własnych fantazji.
[...]

Pomiędzy jednym a drugim westchnieniem słowa.
Szeptem wolniutko koją duszę i przyspieszają bicie serca.

Pomiędzy jednym westchnieniem a drugim pocałunki. Śpieszą się. Jak gdybym uciec miała przed
a nie zastygnąć w euforii.

Są i one. Spojrzenia pomiędzy.
Bogate w doświadczenie.
Odziane w dojrzałość i uśmiech.
Warkocz splecionych ciał...

Świtem...

Szarość świtu oświetlają latarnie.
Stojąc rzędem jak na apel poranny.
Mgła rozsiadła się rosą po trawie.
Szron pokrywa filary fontanny.

Okna domów tlą się bladym światłem.
Wybudzając lokatorów z marzeń sennych.
Milczą drzewa .Milczą także i krzewy.
Park przyodział się w pejzaż jesienny.

Szare niebo zawisło nad dachami.
Blady księżyc jeszcze żarzy się zza chmur.
Rzuca światłem niczym tamte latarnie
na wznoszący się blisko domów... mur.

W ten... jesienno zimowy poranek
aura wokół martwą się nam zdaje.
Taki urok jest późnej jesieni. A zimą?
Zima... również ma swoje zwyczaje.

Wymarzyłam sobie domek strzechą kryty.
Jak z obrazu który wisiał w domu dziadka.
Był bielony , miał rzeźbione okiennice.
Taka sobie... zwykła mała chatka.

Wymarzyłam również ogród w nim ławeczkę
pod jabłonią żeby... w cieniu myśli skryć .
W wolnej chwili usiąść sobie i rozmyślać
jak beztrosko i przyjemnie jest tak żyć.

Wymarzyłam sobie także płot drewniany.
Zieleń trawy w niej stokrotek drobnych krocie.
A pod płotem słoneczników wielkie tarcze
okąpane blaskiem słońca niczym...w złocie.

Tak... w klimacie troszkę wiejsko poetyckim
pośród kwiatów o różowym ubarwieniu
rozmarzona pod pergolą pąków drzewa
głaskam kota a właściwie w jego... cieniu.

Wygwizdowo
W opuszczonej wsi pod lasem
gdzieś na krańcu świata
chyli się... zmurszały płot
strzechą kryta chata.
Stara studnia pustką zionie
z putnią na łancuchu
czasem... wiatr nia zakołysze
a czerpak? Bez ruchu.
Ktoś zapomniał go odłożyć
niegdyś z niego pito. [...]

Za Tatry wysokie i krzyż na Giewoncie
za... tańce i śpiewy górali.
Za smreki co wznoszą ku chmurom korony
kwitnące krokusy na... Hali.

Za Śląsk. Wydobycia i trud górników
za całe Zagłębie Węglowe.
Tradycje rodzinne a także wodzionke
za gwarę... rolady wolowe.

I kocham Cię Polsko za pieśni Mazowsza. [...]

Ktoś namalował wzory na szybach.
Wśród listków paproci kwiaty sasanek.
Komuś się chciało od okna do okna
chodzić... malując w zimowy poranek.

Nie mógł być przecież zwykłym przechodniem.
Początkującym przydrożnym malarzem.
Bo któż by tak pięknie ozdobił mi okna
biało perłowym... błyszczącym witrażem?

Wyeksponował najmniejsze detale.
Z precyzją mistrzów nie... amatorów.
Z paletą w dłoniach lecz skąpą w barwy.
Nieskromną w porcję... cudownych wzorów.

Gdy jednak słonko wnet do mnie zajrzało
obrazy przezeń już namalowane
nagle zniknęły niczym ręką odjął
czyżby więc były jak...zaczarowane?

Któż teraz będzie upiększał świat z zewnątrz
gdy znikną witraże tych misternych wzorów?
Dama zwana Wiosną. Z półswiatka artystów.
Lecz tym razem z gamą... zielonych kolorów.

Smutne to dni.Nie szczędzą nam łez.
Nie szczędzą i wspomnień odległych.
Podziale narodu na... lepszy i zły.
Tak zdrady jak wierność poległych.

W zamkniętej pięści sowieckiej
los Polski przesądzon... na lata.
Zmieszana nienawiść z goryczą.
Śmierć siostry a także śmierć brata.

Wspomnienia o matkach i ojcach.
O grobach bez krzyży. Nieznanych.
Ich życiu pod butem ciemiężcy.
Niewinność i... ukaranych.

Wspomnienia wciąż żyją i... bolą.
A wolność? To zwykla obłuda.
Nadzieja? Domeną Polaków
i wiara bo... wciąż wierzą w cuda.

Karolkowa... róg ulicy.
Sklepik -rupieciarnia.
Obok stoi koksiak z żarem
i... stara latarnia.

Niby dzień jak co dzień.
Ktoś przejdzie.Przystanie.
Czasem słychać strzępy rozmów.
Śmiech lub... narzekanie.

Jakiś dzieciak wymachuje
wydaniem KURIERA.
W dłoni kupca dźwięczą klucze
pewnie... sklep otwiera.

Słychać tramwaj od ulicy
i... płozy furmanek.
Jak na co dzień lecz przed laty.
W zimowy... poranek.

Dałeś tak wiele... Drogi Boże.
Dobrych rodziców. Siostrę. Brata.
Fajne dzieciństwo. Piękną młodość.
Szczęśliwe i beztroskie lata.

Tak wielką miłość jak zbyt krótką.
Potem już większość szarych dni.
Zdjęcia w albumie. Puste łóżko.
Zwieńczeniem nocy... gorzkie łzy.

I... zrozumiałam jednak z czasem.
Wystawiasz mnie na próbę Panie.
Czy w zamian tego co mi dajesz
mogę mieć jeszcze... zaufanie?

Cóż Drogi Ojcze mam powiedzieć?
Być może planem Twoim było
by zanim dasz mi więcej szczęścia
poprzednie już się... zakończyło.

Lecz... skoro już się natrudziłeś.
To pewnie wiesz co robisz Panie.
Choć motywację mam niewielką
wciąż mam do Ciebie... zaufanie.