W podróżach PKP podoba mi się to, że nigdy nie wiadomo ile podróż będzie trwała, którędy pociąg będzie jechał i gdzie skończy swój bieg. Zatem, tak jak dzisiaj, na początku podróży sprawdzamy w internecie i dowiadujemy się, że pociąg przed wyruszeniem z Lublina miał 55 minut opóźnienia. Można? No pewnie, że można.

Przed Kielcami Pan Kierownik pociągu, powiedział, że są roboty przy infrastrukturze, stąd pociąg jedzie przez Kozłów i stąd godzina opóźnienia. Po cichu rodzą się w nas nadzieje, że coś [...]

Kiedy taki ktoś jak ja wsiada do pociągu, to zaraz po usiąściu w wygodnym fotelu drugiej klasy, myśli - jakby tu taką podróż koleją uczynić weselszą, zostawiającą wspomnienia niezapomniane, że na łożu śmierci ze śmiechu i szczęścia nie ma czasu się umrzeć.

Dlatego pomyślałem sobie, że w pociągach nocnych, to oprócz wagonów z miejscami sypialnymi , powinien być wagon integracyjny, gdzieś w środku składu. W nim nic, tylko suto zaopatrzony w trunki i jedzenie bar, a reszta wagonu byłaby parkietem dla tańczących. Czyli jeszcze przydałby się didżej i porządne nagłośnienie, albo kapela stricte weselna.

Piękna jest Polska, dlatego dziwię się defetystom z prywatnych portali informacyjnych internetowych, że narzekają na Polaków. Narzekają, że Polacy nie pogłębili swoich zainteresowań w czasie pandemii. 80 procent nie pogłębiło zainteresowań, a siedzą w domu. Ja ich rozumiem. Pracują, a nie siedzą w domu. To jest manipulacja. Jeżdżą do fabryk i biur. Wracają, kupują czteropak lub małpkę i idą do domu, oglądają mecz lub serial turecki i po co im coś pogłębiać? A zresztą, czy jakąkolwiek telewizja zrobiła coś, żeby Polacy się pogłębili? Nie. Nikt, nie wprowadził transmisji z A- klasy, tam w okolicach Dziadowej Kłody. Tym bardziej żadna telewizja nie wprowadziła seriali tunezyjskich.

I se przyjąłem 537 dawkę szczepionki. Tym razem kompanii zioło-alkoholowo-kulinarnej z Kazimierza Dolnego. Nie ma mowy o zespole poszczepiennym, nawet po przyjęciu 5 dawek w ciągu jednego wieczoru, a może, to po prostu cud, gdyż tego dnia wiadomo kogo wybrali na wiadomo kogo. Poza tym, nawet gdyby jutro jednak wystąpił zespół poszczepienny, to jednak każdy lekarz w ciemno wie jak go leczyć, czyli poda kroplówkę z glukozą lub odeśle do najbliższej Żabki. Przy okazji, to z dzisiejsza nauka społeczna, którą pobrałem w pewnym nadwiślańskim Lewiatanie. Bardzo ważnym jest, aby lekarstwo było przechowywane w zamrażarce. To fundamentalny warunek, aby chory zrealizował zalecenia lekarza.

anegdota grudniowa

W latach 70-tych mieszkaliśmy w bloku w dużym mieście. Naszym najbliższym sąsiadem był starszy, samotny pan. Wykształcony, elegancki, kulturalny, dżentelmen w starym stylu, ale dający się lubić.
Nie pamiętam, czy była to Wigilia czy dzień przed. Mama była sama w domu. Rano wstała wcześniej i wyszła po ostatnie zakupy, Kiedy wróciła, było już południe. Była zła, bo kolejki, ciężkie siatki, głodna bo wyszła bez śniadania, szukała kluczy w kieszeniach. Wtem sąsiad otworzył drzwi i wyszedł na [...]

Uczucia zamglone wstają z mgły i ruszają przed siebie. Na drodze spotykają mury, kłody, barykady. Wszystko przechodzą, lecz na końcu drogi spotyka ich nic, które otoczone jest ciemnym kręgiem i wirującą dookoła aureolą. Pytają zdziwione czemu jest nic. Otóż, odpowiada nic, po przebyciu takiej drogi nie należy się nic więcej, niż nic. Barykady były po to - dopowiada nic - by nie iść tą drogą - uśmiecha się życzliwie.

Każde albo żadne.
Moja mama uraczyła mnie informacją, że podobno świnie są inteligentne. Powiedziałem, że owszem są średnio inteligentniejsze od psów. Zszokowało ją, że je zabijamy. Stwierdziłem, że to jak z Talibami, ludzie też są inteligentni, ale jest pewna pula genów, które wg. nich natychmiastowo należy "wycofać z użytkowania" w ramach "wolności wyboru" takiego talibskiego wojownika, dla dobra ogółu i imię prawdy - w tym przypadku objawionej.

kto by pomyślał
że
Polska wiecie
gdzie
te które po Olimpijski
medal sięgały
na swoich pośladkach
napisy Polska miały
po kruszec w złocie

a gdyby przyszedł wieczorną porą
znajomy brunet niezbyt przystojny
powiedział chodźmy na spacer skoro
masz wolny wieczór i bądź spokojna

ja zaufania twego nie splamię
i chętnie podam swe męskie ramię
pójdziemy krokiem majestatycznym
do knajpki którą widziałaś we śnie

siądziemy w sali naprzeciw siebie [...]

Ona nie powinna prażyć kukurydzy
mogła zostać dłużej w niebie
oglądając wszystko przez szkło mikroskopijne
będąc w więzieniu widziała skromny plac
na nim rósł kasztanowiec
przepowiadał to co miało nadejść
topiąc smutki w szklanej chochli
widziała obraz swojego brata
nędznie ubranego w szatę postrzępioną
na stołku siedząc topiła w metalu
swoją śmierć
mówiła ze zewsząd nadciąga
jest jak wiatr, który niesie pyłki wprost do żołądka
by tam zakwitły rośliny

Jesteście ulotnym nieuchwytnym szczęściem którego nie można zatrzymać
Skraplacie się i spływacie po policzkach w postaci łez
Kwiaty śpiewają o was najpiękniejsze piosenki
A później ptaki rozspiewują je po świecie dla wszystkich
Słodkie piękne lekkie
A zarazem
Gorzkie, brzydkie i ciężkie
Zalewacie mój umysł czarna smuga
Przypominacie o sobie w najgorszym momencie
Równacie się smutkiem
Znów utonęłam po raz kolejny
Wspomnienia

Zgrzyt starego samochodu
ewolucyjne powietrze
iskrzenie słońca na skórze
słonecznie