Mirku, dzięki. Doświadczyłam jednego i drugiego. Stąd ta myśl.
Miło, że ktoś zagląda do moich wcześniejszych tekstów, pozdr. :)

Tak, przelotna szczerość uwodzi, a potem bardzo plącze.

Pati, głupio ufna, przekonałam się o tym, o czym piszesz zdaje się, że za późno, ale póki życie trwa jest szansa na to, żeby zmądrzeć... Może się uda :)

a mi się nasuwa przy tym myśl , że lepiej mieć prawdziwych wrogów niż nieprawdziwych przyjaciół

Eufemio, pełen rezonans, ale Ty mnie Fajnie czytasz. Cieszę się, dzięki bardzo :)

Kolejna Twoja myśl, którą od razu poczułam gdzieś w sobie.. Ujmując rzecz (tym razem ;)) krótko - lepiej wiedzieć z góry, że nie ma co się spodziewać szczerości, niż dawać się huśtać na emocjonalnej huśtawce to prawd, to kłamstw... Pozdrawiam!

złudzenie
zupełnie jak poczucie bezpieczeństwa
..robiąc to w gumce ;)

Wojtku, dzięki za merytoryczną opinię.To, co teraz napiszę nie dotyczy Ciebie. Bardziej boję się przelotnych "przyjaciół" na okoliczność im wygodną, niż tych, których oblicze niezmiennym jest... Pozdrawiam Cię serdecznie.