Dziękuję bardzo, mam nadzieję, że nie zamknęłam tego w słowach. Tylko naszkicowałam... Nie lubię wyraźnych konturów. :)
Pozdrawiam,
M. :)

W istocie, tak również ukrywa się własne lęki.
Pozdrawiam.

Wydaje mi się, że właśnie obojętność jest najbardziej toksyczna, bo nie wiemy, jak się wobec takiej obojętności zachować... Co się za nią kryje? Strach? Niechęć? Ja optymistycznie sądzę, że strach, który da się oswoić. :)
Pozdrawiam,
M. :)

Fajna myśl - prawdziwa.

"Jeśli nie możesz mnie kochać, to chociaż nienawidź".

Ale jakiej obiecującej - przecież obojętność jest gorsza, a skoro pod nią może być strach, to jeszcze jest nadzieja. ;)

Dużo w tym prawdy.. :)