Chociaż wydaje nam się, że umieramy przez miłość wiele razy, ale tak naprawdę to ta pierwsza niespełniona miłość zabija, bo przecież tylko raz można umrzeć…Każda kolejna miłość może dać nam jedynie nadzieję na zmartwychwstanie…aby móc wyjść z grobu i zaufać jeszcze raz.
30 March 2013, 09:58
A może nie ta miłość największa, która zabija...lecz ta, która poprzez cuda wskrzesza nas by kochać jeszcze bardziej...
29 March 2013, 22:06
Niezły ambaras robi się, gdy chcemy, żeby ta pierwsza miłość nas zabijała i to ciągle. Wciąż na nowo i na nowo. Nieważne, że któraś następna postawi nas na nogi, czy odbuduje cokolwiek. Pewne jest to, że Pierwsza znów będzie nam pomału gmerała we wnętrznościach. Albo umyśle - jak kto woli.
A my myślimy sobie - niech zabija, zawsze to jakiś kontakt. Jakiś dowód, że czuję, bo może jeszcze żyję.Nie mam pojęcia, czemu to napisałam. Najwyraźniej jesteś świadkiem mojego lekko patologicznego sposobu myślenia nie-na-co-dzień.
Witam ponownie i pozdrawiam :)
29 March 2013, 18:26
Pierwsza miłość...hmmm kiedy to było :).Do dziś pamiętam kolor motylich skrzydeł gdy leżeliśmy na kocu na łące...i warkocze dziewczęce pamiętam...każdy włos smakował latem...to były czasy :).
28 March 2013, 20:13
raz umieramy prawdziwie z pierwszej miłości, potem już tylko obumiera jakaś cząstka serca
ładnie napisałeś
28 March 2013, 16:32
"bo przecież tylko raz można umrzeć", tak jak kochać naprawdę wielką miłością można tylko raz...
