no to jak ktoś ma takie podejście, że po co się pilnować, to ja tu węszę miłość jednostronną, niestety... :/

Ciekawe. Godne przemyślenia. :D

Irracjo, nie przekonałeś mnie.

Owszem, ktoś m o ż e myśleć, że ja m u s z ę kochać.
Ale n i e m u s z ę.
Ani rodziców, ani dziecka, ani kogokolwiek innego.

Kocham, jeśli c h c ę kochać.
Albo inaczej: k o c h a m, bo k o c h a m.
I tyle. :)

... czy tak da się, że ktoś musi nas kochać?... hmmm... raczej tak nie powinno być, ale... kilka przykładów powiedzeń i zachowań które bazują na przekonaniu o "przymusie kochania bezgranicznej miłości"...
1- zacznijmy od żartobliwego "jak kocha to poczeka"...
2- "ja się na świat nie pchałem/łam" czy "chcieliście mnie to musicie kochać" - tak, tak, takie słowa w swym życiu też słyszałem...
3- "przecież jestem twoim dzieckiem / rodzicem / małżonkiem" - jakże często słyszane gdy ktoś "ciężko zgrzeszył" wobec [...]

Uch, wychodzi ze mnie DDA/DDD , właśnie zdeptałam człowieka, który kocha mnie bezgranicznie, ..i co czuję?... satysfakcję.
wiem, że to straszne ale już teraz po terapi w DDA/DDD wiem, że destrukcja to moja obrona. Cholernie to mnie boli ale jeszcze nie umiem inaczej,
pozdro,
k

Nikt nie musi, zwłaszcza kochać.

Grzesiu, czy tak da się, że ktoś musi nas kochać? Uczucia bywają wątpiące

Między musieć a pragnąć kochać jest wielka przepaść...musieć to tak jakby nadany z urzędu obligatoryjny nakaz...pragnąć natomiast rodzi się z potrzeby serca...
Potrzebuję ciebie, jesteś moim dzieckiem, rodzicem, przyjacielem, drugą połówką pomarańczy...więc cię kocham...i jest to dla mnie miłe uczucie...
Kocham...bo myślę, tęsknie, martwię się, troszczę...obojętnie gdzie jesteś...w domu w szkole w szpitalu w więzieniu...gdziekolwiek...
Kolejna ważna myśl...warta głębszej refleksji...