Zeszyt zgryzoty świata, itap

Niektórzy ludzie pełnią w tym świecie rolę gąbek.
Potrafią oczyszczać innych z cierpienia, bólu i smutków, zabierają wrogą przeszłość wraz z samotnością. A mimo to, sami nigdy nie proszą o pomoc, nie dlatego przecież istnieją.
Kiedy taka gąbką jest zbyt nasiąknięta emocjami, swoimi czy innych - trzeba ją wycisnąć. Stąd biorą się łzy. Człowiek płacze, by móc dalej zbierać uczucia i wywoływać kolejne uśmiechy na twarzach cierpiących.
Pewnego dnia gąbka staje się za stara, zbyt zniszczona, nie sposób jej doczyścić, wysuszyć, naprawić. Wtedy ludzie odchodzą, gdy już nic nie są w stanie zdziałać dla innych i dla siebie.

Po paru latach w końcu nadszedł czas na zmiany. Z pewnością nie będą spektakularne jak mogłoby się wydawać, ale w końcu coś w sobie zmienię. Koniec z brakiem pewności siebie, mruczeniem pod nosem ( jak coś mi się nie podoba) i brakiem woli walki. Teraz to mnie będą słuchać i milczeć jak będę mówić. To ja. Nowa 'ja.aj'.

jestem sama. dlaczego? przez brak odwagi i paraliżującą nieśmiałość. gratuluję. będziesz stara panną. dzięki.

tak bardzo chciałbym z Tobą porozmawiać, żeby usłyszeć, że nasza przyjaźń trwa, mimo że wiem,że nigdy tego nie powiesz...