Zeszyt w myślach ukryte, Iwona Maria

Wciąż zmagam się z przeszłością
nie tak znowu odległą a jednak.
Czas jaki minął wyostrzył rysy mojej twarzy
skroń pokrył siwym włosem i
postarzał duszę która gdyby dostrzec... kuleje.
Jestem taka niedołężna bez Ciebie.
Bez miłości którą z brązowej barwy oczu
tak trudno było wydobyć.Uzewnętrznić.
Nie byłeś bezduszny lecz skryty.
Jakbyś bał się że okazując uczucia
zostaną Ci odebrane a ja...
zwróciłabym Ci je podwójnie
gdybyś zechciał je dzielić ze mną
nie tylko nocą ale i za dnia.
Odebrano mi czas.Czas na rozmowy z Tobą.
Wspólne uśmiechy, nadzieję
na radość z wychowywania wnucząt.
Śmierć wybrukowała mi drogę do Ciebie
wśród nazwisk , dat na krzyżach i płonących zniczy.
Oto moja... Golgota.
Za każdym razem z bólem serca
podążam w Twoją stronę
raz piechotą raz... wzrokiem tęsknym .
Myślą odgarniam kołdrę ziemi by
wtulić się w Ciebie jak dawniej i śnić.
Śnić... o tym samym.

Ze słowem Twym
uciekam polem kwitnącej lawendy
do stanu błogość
i duszy umęczonej
wartko płynącym życiem,
w którym brak miejsca na delikatność ,
na stan nirwany

Tęskniąc marzymy ,
marząc chcemy spełnienia,
szalone myśli kreślą w głowie obrazy
w miłosnym geście zamknięte .
Szukając doznań lub roju motyli
kuszę twoje zmysły pięknem słowa ,
róży dotykiem ,
smakiem przeszłych przeżyć .
Nastrój twój - magią słowa stoi
wzbudzając duszy melodię
błogostanu marzenie ,
serca ukojenie...

Dedykuję czarodziejowi słowa....

Dotykiem dłoni
żegnam cię na dobranoc
czy składając pocałunek na czole,
pieszczę zmysłowo usta twe
szeptem przekazując" pa pa"
mój kochany.
Proszę śnij
o mnie
o nas
o bajce,
która jest spełnieniem,
o słowach które dają nadzieje...
proszę...

Uśmiechem nieba o poranku
witam Ciebie,
blaskiem co nasącza się ciepłem
niech przy Tobie zostanie.
W czasie wiatrem smaganym
rozsypują się dni niczym
perły
z sznura przeznaczenia.
Wyciągam rękę,
by zatrzymać dzień,
noc i chwilę.
Chcę chociaż raz jeszcze
dotknąć i przytulić ciepła smak.
Wołam duszą lecz
czas nie zatrzyma się,
nie zawróci.
Zostanie pamięć ,wierny obraz
przemijającej terażniejszości
nie pozwalającej się smucić.
Echo na chwilę
przywróci czas- ten czas daleki,
a tak bliski,
co wciąż trwa w nas...

Dobrze mieć pewność,
że jesteś
bo rozumiesz co we mnie tkwi.
Wiesz jak mnie pozbierać
by tęsknoty nie wypłynęły
niczym fałszywy ton .
Tylko gdy zamykasz drzwi,
ukrywam pragnienia
zachowując kamienną twarz,
aby serce nie pękło
czekając na następny raz.
Zamykam oczy zatrzymując na chwilę,
obraz obecnego teraz
odpychając myśl proroczą,
bez wyrzutów sumienia -
zostań życia podporą
by zatrzymać to czego tak szukasz...

Maleńką łodzią żegluję
po oceanie życia
z uszkodzonym sterem
i masztem w połowie złamanym.
Halsuję na uczuć wodach
gdzie czas zmienia nastroje
skąd burza namiętności
przypływa jako pozytywny omen .
Nie ważne ze łódż sie podtapia
że burze czy deszcz
do przystani drogę zagradza,
ważne że twoje słowa są sternikiem
żeglującym wytrwale przez mgieł
czas, pewnością siebie
wyciągając pomocną dłoń.
Nie chce zwolnić nawet na chwil kilka,
ja chcę jeszcze życiem
sie nacieszyć -
nie spoczywać na dnie
przeszłych dni...

Pukanie czasem słyszę
lecz nie wiem
czy otworzę drzwi
czy siebie?
Zastanowię się nieco czy,
i jak wpuścić ciebie
do mojego świata by
myślami wypełnione pokoje
stały się wspólne.
Cała już prawie drżę
bo wiem ,że chcesz
tu i teraz zmienić słowa na
prawdy odzwierciedlenie.
Tak
drzwi już otwarte -
tylko ich ciche skrzypienie przeszkadza
w skupieniu płochliwych myśli..

Nie umiem sie modlić w tej chwili,
Nie umiem poradzic sobie z myślami.
Jestem sama,
pisze do was i sił brak...
Ona zabiera mi serce
w inny świat.
proszę, krzyczę- zostaw ją-
tą chwilę, - sens bycia
Walczę wciąż,
chociaż jest żle
nie oddam jej,
bo to cena prawdziwego bycia.
Pytam ją , po co Ci On?
W oddali tylko modlitwy dzwon,
blady głos nadziei,
czekania ,
wyroczni słowa....

Kiedy serce dobija się
stukaniem do twojego Ja
Po licu spływa inna łza ,
ta uczucia smakiem rozpoznana
wiem ,że brak miejsca
na słabości niemrawego myślenia.
Nie ma go także na wypełnione snem
pustostany poranionych słów.
Wiem iż chcę więcej
dać niż możesz brać,
Chcę ciebie mieć całego
nawet i tylko w prawdziwych snach..

Gdzieś w gęstej szarej mgle
Zagubiłam się szukając Ciebie
W mym sercu zamieszkał lęk
Że nie znajdę w niej nawet siebie

Tam cisza bawi się echem
Odeszła słów rzeczywistość
Skrawki minionych zdarzeń
Prowadzą mnie w głuchą przyszłość

Marzenia nagle przygasły
Dopaliły się jak resztki świec
Nie ma już z czego się cieszyć
I nie ma do kogo biec

Podcięte skrzydła anioła
Trzepocą ostatkiem sił
Tej mgły już rozwiać nie sposób
Z kolorów zbyt szary jest pył..

Kiedy Mówiłam o Tobie
rozumieli wszyscy
Gdy krzyczałam, że Cię kocham
prawie wszyscy wiedzieli
Rzece wspominałam ,
że ją też czujesz przy sobie
kiedy wiatr grał na wantach
by deszczowe chmury zaczęły płakać.
Malowałam Ciebie słowami na śniegu
by pąki na wiosnę uczuciem rozkwitły.
Słońcu wspomniałam ,że proszę
by rozgrzało czasem chłodne myśli
jak i morze błagałam by
szczęściem Ci szumiało;
To czyniłam bo tęsknię ,
za słowami w całym życia bukiecie.