Zeszyt To, co mnie dotyka..., Coniglietta

Przyznam rację minutą ciszy..

Dopóki na swojej drodze nie spotka...nowej ;)) bo wcześniej czy później... życie, które nie znosi próżni może bardzo nas zaskoczyć...swoją przewrotnością.... przede wszystkim.
Wczoraj łzy dziś...uśmiech, którego wszystkim z całego serca życzę ;)

Arturze,Ty jak już coś napiszesz...;)))))

czasem intuicja podpowiada nam i jeśli czujemy ,że szczęście zbliża się, warto walczyć o nie...
pozdrawiam :)

Właśnie tak jest :)
Pozdrawiam cieplutko :)

Z tym bywa różnie, nie zawsze ci, którzy zaanektowali w naszym sercu najpiękniejsze miejsce mają dla nas podobne w swoim...
Każdy kiedyś musi odejść, ale po co się tak spieszyć? ;)
Ja tu miałem być na chwilę, dla żartu, a przynoodzam już... nie wiem ile... :D
Pozdrawiam. :)

Elu, ja z pewnością nie znam się na nie pamiętaniu. Stąd ten wiersz, dla kogoś...

Madeleine... Na czekaniu również się nie znam. Bo przecież w miarę czekania przestaje się już czekać...

Ale podumam, przemyślę :)

Dziękuję i pozdrawiam.

nie puszczam się. ;)
wzajemnie. :D

Na pewno to ,czego nie potrafią ukryć...🙂

super myśl

No niestety…
Pozdrawiam