Zeszyt *Piękne*, Devoon

To nie może być koniec. Nie bez słowa. To tylko przerwa. Przerwa w byciu dla siebie całym światem.

Kochaj wszystkich. Ufaj niewielu. Bądź gotów do walki, ale jej nie wszczynaj. Pielęgnuj przyjaźnie.

Zakryj moją twarz
swoimi włosami,
usta ucisz
swoimi ustami,
nos niech poczuje
zapach twego ciała,
między nami niech się staje
więź wytrwała.

Śniłem:

O Aniołach,
które płaczą nad naszym losem.

O ludziach,
dla których istnieje tylko miłość, a słowa: „nienawiść” i „kłamstwo” są im obce.

O życiu bez złamanego serca
u tych którzy tak mocno kochają.

O nas
z wiarą w sercach, otoczeni tylko tymi których kochamy.

Obudziłem się:

Ludzie pozostali, ale bez miłości.
Ze słowami: nienawiść, wojna i kłamstwo na ustach.

Złamanych serc przybyło,
bo Ci którzy prawdziwie kochali zostali oszukani.

My pozostaliśmy, bez wiary i bez ludzi których kochamy.

A anioły?
One cały czas płaczą…

Nie potrafię kochać,
Choć bardzo bym chciała.
Lecz jedyny nauczyciel,
To mych marzeń odbicie.

Nie potrafię pisać,
Choć pragnę być skrybą,
Kreuję zmyślone szczęście,
Jedyne co mam - z duszy kilka liter.

Nie umiem walczyć,
Chociaż silna i wytrwała,
Lek życia trzyma mnie w oddali,
Ja i bezpieczna biel flagi.