akwarela dla ciebie
zapomniałam
twojej duszy odcienie
przez te lata bez ciebie
i tylko twoje ręce
śnią mi się wciąż takie młode
uczyłeś mnie ile barw
może mieć w sobie zieleń
że dumna akwamaryna nie odda odcieni morza
a błękit nawet królewski nie może równać się z niebem
utleniły się pod powiekami
dziecięcych obrazów kontury
a przecież ty jeden wierzyłeś
że nigdy cię nie zawiodę
mojemu Ojcu
Dodaj odpowiedź 24 June 2016, 10:23
0 Ja także, Ewo, wierzę, myślę, że to ważny i cenny gest dziecka, które już inaczej swojej miłości nie może okazać.
Odpowiedź 24 June 2016, 10:08
0 Tak, chociaż... "lat minionych, dni minionych żadne modły już nie cofną"... dziękuję.
Odpowiedź 23 June 2016, 13:08
0 Dziękuję M., ja te skrzydła i ten uśmiech czuję wciąż blisko siebie.
Elu, te wspomnienia mają wiele kolorów i odcieni, dziękuję, że zajrzałaś.
Odpowiedź