* * *
zagryzałam wargi
i krople krwi
wsiąkały w rękawy
zaciskałam oczy
i krople łez
odbijały się od kubka
i wpadały do kawy
pięściami tłukłam
w ściany z powietrza
gdzie widziałam setki twoich twarzy
ból rozsadzał tętnice
pulsował zajadle
od rana do wieczora
zbyt wiele razy
i te noce
od smutku tylko czarniejsze
gdy nie było oddechu
bo ból
ból ma kolor
twoich oczu
i kształt
twojego uśmiechu
17 October 2016, 12:45
Wiecie... Mimo ze to już tyle czasu minęło, lubię wracać do tych słów. Chyba mój ulubiony z moich wszystkich, bo najbardziej prawdziwy. Taka mnie nostalgia dziś dopadła. Pozdrawiam. I przykro mi ze nic we mnie nie zostało, żeby to jakoś zamienić w słowa. Dziś potrafię tylko cieszyć się życiem, wspominać i CZYTAĆ :)
9 September 2015, 12:18
Widzę w twoim wierszu do czego prowadzą religie, państwa, społeczeństwa, cnoty i brak wolności.