[nikt nie pyta z kim upadła...]

W tle: COB (Alexi Laiho) cover Vivaldi's Four Seasons Summer Theme ( http://www.youtube.com/watch?v=bWx_GyTLGmQ )

nikt nie pyta z kim upadła
i kto zerwał niewinności kwiat
twarz wychudła i pobladła
drży wśród płatków śniegu - to cały jej świat

nikt nie ostrzegł różano-ustej
że najciemniej pod latarnią bywa
i nie ujął dłoni miłością pustej
by w sercu rozżarzyć ogniwa

nikt nie przystanie przy donikąd drodze
nie powie jej że o pięknie marzyć może
nie dotknie spojrzeniem tylko srodze
napiętnuje wstrętem stworzenie nieboże

nikt nie pyta gdzie jej dom i matka
i kto tulił do piersi zwiędłego tego kwiatka
drżącymi palcami usypia obrzydzenie
i znów w łapy potworów oddaje siebie

a przecież sukienka w róże i goździki
klucz do Nibylandii w marzeniach ukryty
a przecież sny najpiękniejsze i elfiki...
łzami nie uśmiechami dzień jej wyszyty

a przecież dziecko samo zagubione
rąbka sukni matki było uczepione
i nie wiedziało czym jest pożądanie
gdy z kochającego domu zostało zabrane

i choć nikt nie zapyta z kim ona upadła
i nikogo nie obchodzi komu oddać się musiała
gdy ciało zmarniałe ostatni raz sprzedała
w gazecie napisali - latarnia, śnieg, krwi plama

nikt nie pyta o jej ostatni na śnieżynce taniec
zgorszony ksiądz wyrwał z jej dłoni różaniec
a dusza, przeklęta, niewinnie w niebie wyląduje
i w ramionach ojca godność swą poczuje