Poranek

Wsiadam by wysiąść
Lecz na dłużej zostaję
Pytam dokąd zmierzam
Lecz sam pozostaję
Ot tak, siedzę
i wyglądam za okno
Szare, ponure ulice
Miast i ludzi
Mokną
A ja jadę słodko
Linią numer dziewięć