Dobro

W lustrze dzisiaj twarz uśmiechniętą spotkałem
I śmiała się do mnie, choć wcale nie chciałem.
I patrzę w te oczy głębokie, radosne
I słyszę głos ciepły, jak słońce na wiosnę.
I zaraz obrazy w myślach maluję,
Nie piłem nic przecież, a odlatuję.
Oczu oderwać nie mogę, tęczę widzę,
Piękną pogodę, łąkę zieloną, rzekę,
Góry, lasy, w nich cudne paprocie,
Kwiaty pachnące, a tych kwiatów krocie.
Wszystko się mieni w kolorach, w zachwycie,
O, i Ciebie tam widzę, Kochanie Ty moje,
Ciebie widzę, a wokół me życie.
I ciepły Twój głos do mnie mówi:
Chodź, kto ze mną idzie, ten się nie zgubi.
Choć myślisz czasem, żem w życiu kroplą,
Ja jestem tutaj, nazywam się
DOBRO.