Solitudo

Tym uczuciem dziś żyję
co spać mi nie pozwala
łzami oczy napełnia
trzyma w bólu falach

To ono sprawia że serce
zwykłym staje się mięśniem
co musi bić na pokaz
bo wciąż ciała jest więźniem

Usta spierzchnąć zdążyły
bo brak duszy tej części
co ów mięsień żywiła
by do życia miał chęci

Pozostało już tylko
akceptować to brzemię
co dla mnie Bóg raptownie
zechciał zesłać na ziemię

Witaj ponownie, solitudo.