Menu
Gildia Pióra na Patronite

przepraszam

tylko cichy szept
rozedrganego serca
ukłucie różanych kolców
pięknego życia
odchodzącego w zapomnienie
dotyk
coraz chłodniejszy
i wzrok
zapadający się
w głąb ciemnego tunelu

miłość
radość
szczęście
wszystko odeszło
wraz z ostatnim tchnieniem

przepraszam
bo mnie tam nie było ...

159 517 wyświetleń
1079 tekstów
54 obserwujących
  • Nutka67

    24 February 2011, 21:44

    Nie możemy być wszędzie jednocześnie.
    Bardzo ładnie napisany wiersz.
    Pozdrawiam.

  • giulietka

    24 February 2011, 19:01

    ...czasem nieobecni są bardziej obecni niż można myśleć... a ich żal i troska wierniejsza...

    Kolejny przepiękny splot wzruszeń...
    Pozdrawiam Adamie...