tyle nieba skradliśmy
spojrzeniami modliszek
a serca ciągle nie są pełne
od miłości

nie zmieszczę w dłoniach
naszego świata
wciąż jest za duży o marzenia
wyrzucone w błoto

natomiast sny rodzą bezsenność
w których odgrywasz główną rolę
a mi czasem nie po drodze
gdy muszę wyjść z siebie

jeden krok dzieli nas od życia
a tak bardzo z nim nas łączy
i tylko anioły wiedzą co nam jest pisane
jednak nieustannie spóźniamy się - o jedno niebo...