s k r a j n o ś ć

tyle ile wynaturzeń
uroku
blasków nocy i dni
kontrastów
spaleń i samobójstw

ile zebr na przejściu
myśli nagich
życia w klubie
nadziei w szpitalu

skrajnością nazywaj
obłędną
łzami bezdomnego
z dworca pustyni

okrąg poszukiwań
pętla tłem mojego umierania

17.3.15