Hajduki

ta czorno hołda
zaćmiono klara
te same familoki łod stu lot
zawarte werki
choby zapomniane cmentorze
kaj duchy godajom ''Glück auf!''

to je mój hajmat
wteremu pszaja
nikaj nie wyjada stond
a gdy Ponboczek rzyknie ''Już czas !''
tutej obruca sie w proch