To tylko namiastka...
Szczęście to blask w Jego oczach.
Usta częstujące Ją uśmiechem.
Zapach wody kolońskiej i kołnierzyk koszuli
z pozostawionym na nim śladem Jej szminki
zupełnie niechcący...
to... splecione palce dłoni którym
tak bardzo lubi się przyglądać choć
Jego takie... sponiewierane pracą.
Siła ramion dająca poczucie bezpieczeństwa
i troska czy aby niczego Jej nie brakuje.
Szczęście to ukochana opalona twarz
wystawiona na promienie słoneczne lub
krople deszczu czasem zmieszane ze łzami
nie wiele mającymi wspólnego ze słabością
a raczej... z powagą sytuacji z którą musi się zmierzać
gdy uczestnikiem jest Ona... nieposkromiona złośnica.
Szczęście to otaczający Ich świat wtedy gdy...
serca spacerując przepełnione są miłością a usta
czerpią słodkie soki z pocałunków...
to nie tylko młodość to... wspólne wspomnienia
spędzonych ze sobą lat i czułość z jaką głaszcze
Jej posiwiałe już włosy szepcząc
to tylko namiastka...
14 April 2013, 20:14
Przepiękny wiersz Agniesiu,urzekające słowa i wyznania ,to magia prawdziwej miłości -pozdrawiam cieplutko i miłego wieczoru :))
14 April 2013, 19:16
Ja też przelatałem całą niedzielę, to tu, to tam... wiesz...:). Też widziałem ludzi starszych i młodszych, wszyscy zakochani w słońcu i rodzącej się przyrodzie... miło popatrzeć :).
14 April 2013, 19:03
Witaj Gerardzie:)Właśnie Komuś wspominałam...
Wróciłam ze spaceru.To niesamowite ile przyjemności można czerpać z widoku spacerujących ze sobą ludzi...starszych ...młodych a wszystko to się uśmiecha...
wiosna wnosi tyle radości w życie i ludzi wygania z domów:) cudowne uczucie.Powiew wiosny to jak powiew młodości:)14 April 2013, 18:56
Przepiękny utwór o nieposkromionej złośnicy :) o miłości... może też w pewnym sensie o marzeniach, które przewijają się między wierszami... gratuluję.