ona nieśmiertelna

świecie stary
obłudą skażony
gdzie świt
nowe kłamstwa przynosi
wiadomościami
o krwi i przemocy
karmiący serca zmęczone
wciąż śpiewasz
ptaków głosami
o tej co nie umiera
i trwać będzie
mimo zamknięcia
w obozie zagłady

świecie stary
wiem żeś zmęczony
ludzką zachłannością
tak bardzo zniszczony
proszę nie ustawaj
i drzew ostatnich szumem
lecz serca
tych co jeszcze w nią wierzą
by nie została
sama w kosmosu otchłaniach

choć ręce grabieją
z zimna stalowej nieczułości
będę wciąż pisał
słowa mej pieśni
na skrawku duszy nieśmiertelnej
o tej co życia jest sensem

świecie stary
wiem żeś strudzony
lecz śpiewaj o niej
proszę ...