Świat widziany przez okulary bez szkieł

straszne nastały czasy że nawet w prozie życia
forma przerasta treść a człowiek żyje w kiczu
nawet powietrze gęstnieje od smogu interesów
za które cierpią ci co nawet o nich nie wiedzą

szukam drobiny sensu który nie uległ absorpcji
i wciąż nie czując powietrza marzę z każdym zachodem

aby być sobą aby być sobą wreszcie