Miś

Staruszku, gdy chwila wolna w twym spokojnym życiu,
Usiądź wygodnie w fotelu, zostań przez chwilę w ukryciu,
Zanurz się w odmętach wspomnień, odkryj ich magiczną moc.
Skup się na chwilach ogrzewających serce niczym koc
w przeraźliwie zimną noc, wejdź w nie i oddychaj.
Wszystkie złe chwile poza obszar swój wypychaj.
Postaraj się wrócić do swych dziecięcych lat,
Gdy ciemny i mroczny był otaczający świat,
Gdy wystrzały i wybuchy kaleczyły twe uszy,
Gdy krzyki kobiet obdzierające z duszy
Były na porządku dziennym. Miałeś dosyć katuszy.
Swego taty nie widziałeś odkąd ruszył na front,
Lęk zżerał Cię od środka niczym podpalony lont,
Wszystko działało na Ciebie jak prąd, który zamroczył
Gorycz uciekała Ci przez mokre oczy.
On jedyny rozumiał i nigdy nie opuszczał.
On do twego płaczu nigdy nie dopuszczał.
Twój pluszowy miś, zawsze obok niczym stróż,
To wspomnienie spowoduje wzruszenie, więc oczy zmróż,
Spróbój przypomnieć sobie, jak bardzo ta zabawka pomogła tobie,
Ile znaczyła dla Ciebie w trudnych chwilach, jak wspierała,
Choć tak bezbronna i mała, wyraz jej twarzy mówił bardzo wiele :
Byś nie poddawał się, bo zawsze obok przyjaciele,
Byś spokojem przezwyciężał zawistne nastroje,
I biegł do końca, nawet gdy na drodze wyboje.
Małego pluszowego misia traktowałeś jak brata
On pomagał Ci przetrwać gdy lęk jak topór kata
Spadał na Ciebie, a kiedy go straciłeś zastanawiałeś się
czy on teraz w niebie i czy szczęśliwy.
To wspomnienie jakoby wieczór burzliwy
Emocją i napięciem wypełniony,
działa na duszę jak sztylet żarliwy
w balsamie z aloesu zanurzony,
Budzi w tobie żal i radość naraz
Łzy wypuszcza i śmiech powoduje
Wytwarza uczuć ambaras.
Gdyż człowiek nie wie co czuje.
Rozpacz po stracie misia
Najlepszego przyjaciela
Trwałaby jeszcze do dzisiaj
Gdyby nie losu loteria.
A magia pluszowego misia
na tym właśnie polega.
Staruszek otworzył oczy
Miś koło niego biegał.