Nieprzyzwoitość maski

Słońce zachodzi
topiąc swe lico w czerwieni nieba
coraz wyraźniej opada kurtyna
z masek utkana

tych
tak widocznych dla innych
lśniących brakiem wiary i odwagi
co marzeniami kieruje

tych
tak zwyczajnych
ludzkich
rzeczywistych
co w głębi duszy
wyrzuca błędy, rozterki, potknięcia
dnia codziennego

tych
co pragnieniami rozkoszy
kreśli scenariusz
czułych dłoni

tych
siejących plany
prawdziwe emocje
co kształt dniu i przyszłości nadają

tych
tak ludzkich
co optymizmem potrafią
skrzydła uwolnić
by wznieś się ponad - z pełną lekkością
z wyraźnym obliczem człowieka...