IKAR

"Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych?
Ile deszczów, ile śniegów
wiszących nad latarniami?..."

chciałoby się zaśpiewać
bo melodia ta sama nas wiedzie - życie.
Dzięki :)

Ikaryjskie rysy brzeczą i na brzegu moich ust. Dziękuję.

Bardzo mi się podoba

Chciałam napisać coś mądrego, ale zbrakło mi słów. Albo mądrości... ;) Ale do rzeczy. Cieszę się że jesteście. Onejko, Kamilu, Kati, Cris, Zofijo-Lilijo, Arti - uściski dla Was.
;-))

Są w Tobie też takie potoki
których się sama jeszcze nie spodziewasz. :)
Fajnie Cię czytać.
Miłego wieczorku. :))

cześć

Bezkresy są w nas
rwące wody
bezwolna cisza
bywa
od czasu do czasu...

To już wiem, dlaczego tyle Cię tu nie czytałam ;)

ładny wiersz:-)pozdrowienia zostawiam

cześć Gaia :)

Z podobaniem czytam
Pozdrawiam
:)