Menu
Gildia Pióra na Patronite

la lumiere

przychodzisz do mnie nocą
pod okna
jak pierwszy śnieg
i tak jak on sprawiasz
że wszystko staje się jasne

kiedy na mojej półkuli
zbyt wcześnie zapada zmierzch
przenikasz przez nocy próg

osadzasz się na dnie serca
i wszystkie ciemne miejsca
wypełniasz sobą jak światłem

137 939 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • giulietka

    28 November 2015, 22:48

    To niezwykłe uczucie, napisać wiersz, oddać w Wasze rece, a potem do niego wrócić, by zobaczyć ile kolorów i światła do niego wnieśliście. To Wy czynicie tak niezwyklym to miejsce. Dziękuję.

  • mill

    27 November 2015, 22:34

    .....i wszystko jasne ...piękny wiersz :*

  • 26 November 2015, 23:00

    kiedy na mojej półkuli
    zbyt wcześnie zapada zmierzch
    przenikasz przez nocy próg

    podoba mi się

  • onejka

    26 November 2015, 10:35

    Pierwsza strofa doskonała w swojej prostocie.
    Niesiesz światełka wersów, a ja lgnę.
    Pozdrawiam M. :)

  • Malusia_035

    25 November 2015, 19:40

    kolejny raz porywasz słowem Madziu :)))

    Pozdrawiam wieczorowo :)))

  • giulietka

    25 November 2015, 18:17

    Dzięki, Lila, miło.

    Mirku, fajnie, że policzyłeś;)

    Dziękuję i pozdrawiam.

  • fyrfle

    25 November 2015, 10:01

    !2 wersów optymizmu.