przychodzisz do mnie nocąpod oknajak pierwszy śniegi tak jak on sprawiaszże wszystko staje się jasne
kiedy na mojej półkulizbyt wcześnie zapada zmierzchprzenikasz przez nocy próg
osadzasz się na dnie sercai wszystkie ciemne miejscawypełniasz sobą jak światłem
giulietka
Autor
28 November 2015, 22:48
To niezwykłe uczucie, napisać wiersz, oddać w Wasze rece, a potem do niego wrócić, by zobaczyć ile kolorów i światła do niego wnieśliście. To Wy czynicie tak niezwyklym to miejsce. Dziękuję.
27 November 2015, 22:34
.....i wszystko jasne ...piękny wiersz :*
26 November 2015, 23:00
podoba mi się
26 November 2015, 10:35
Pierwsza strofa doskonała w swojej prostocie.Niesiesz światełka wersów, a ja lgnę.Pozdrawiam M. :)
25 November 2015, 19:40
kolejny raz porywasz słowem Madziu :)))
Pozdrawiam wieczorowo :)))
25 November 2015, 18:17
Dzięki, Lila, miło.
Mirku, fajnie, że policzyłeś;)
Dziękuję i pozdrawiam.
25 November 2015, 10:01
!2 wersów optymizmu.