przesuwam
wskazówki zegara
krzyczę w głos
zatrzymaj się już !
zatrzymaj się i stój !

jednak czas brnie przed siebie
jak rwąca rzeka

ucieka !

między ciszą ulatują dźwięki
bijacego serca ono jeszcze tyka,
tyka i tyka i czeka ...

czas jak to czas
w marze dnia piętrzy się
nie znajdując nigdzie miejsca
na chwilę wytchnienia

nieubłaganie mknie niczym kometa
oby nie zniszczył w proch serca ...