Menu
Gildia Pióra na Patronite

zgubny błękit oczu

Przeglądałam się w błękicie
spijając nektar z ust
Twój głos koił duszę
nie wiedząc
że bajki opowiadasz

przymykam powieki
obraz chwil powraca
twarz promienieje
rzęsy pokrywa rosa

już dawno obumarły
komórki ciała
których dotykałeś
ogród marzeń
zarósł chwastami

tak blisko byłam nieba
z którego zrezygnowałam
bo naszym myślom
nie było po drodze

33 770 wyświetleń
239 tekstów
82 obserwujących
  • annak

    5 July 2012, 21:01

    Grażynko pewnie nie każdy i całe szczęście, że nie każdy ;)
    Aguś oj tylko nie bajarza, a realistę ;)
    Marysiu miło mi :)

    Dziękuję Dziewczyny za zatrzymanie i pozdrawiam serdecznie :)))))

  • miramija

    30 June 2012, 02:08

    Pięknie opowiedziana historia... pozdrawiam Aniu :)

  • misiek45

    29 June 2012, 23:38

    Aniu trzeba skoro świt odchwaścic ogród,poszukac innego bajarza i nie rezygnowac z marzeń ,a jutro będzie tyle słońca że wysuszy każdą rosę z rzęs-miłej nocki Aniu pozdrawiam serdecznie

  • 29 June 2012, 21:19

    Na całe szczęście...nie każdy błękit oczu jest zgubny ;)))
    Pozdrawiam ciepło :)))

  • annak

    29 June 2012, 17:25

    Dziewczyny uśmiechnijcie się, bo to tylko wiersycek ;))) smutny to fakt, ale ile takich przypadków, gdzie kłamstwa przekreślą wszystko? Alu, Bożenko dziękuje i pozdrawiam Was życząc miłego wieczorku :)))))

  • sprajtka

    29 June 2012, 17:21

    Mnie też smutno...