Sami
przecież unosiło się tam setki oddechów
tysiące gestów, miliony słów
a my zaczepiliśmy się wzrokiem
usta przybrały najpiękniejszy wygląd
strojąc się w uśmiech
niczym paw swój ogon
i zostaliśmy nagle sami
tworząc jedność
splecionymi dłońmi
oddychaliśmy tą samą melodią
ciała stały się poezją
zapisywaną przez innych
na stronach ich nocy
a my unosiliśmy się nad parkietem
lżejsi o kilogramy codzienności
bogatsi o gramy szczęścia
którymi wypełniliśmy kieszenie
11.12.2012
"Taniec jest poezją ruchu i melodią ciała" Lamartin
Dodaj odpowiedź 22 December 2012, 10:41
0 chciałabym pisać tak pięknie jak Ty.
Jestem pod wrażeniem Michaś.Odpowiedź 13 December 2012, 00:05
0 I jak zawsze... miło czytać tak piękne słowa :)))
Pozdrawiam :)))Odpowiedź 11 December 2012, 23:19
0 I wirowali pośród nocy
jak gwiazdy, co spadają z cicha
splątani na wieczność przez moment
ostatnim tchem chłonęli siebie...Piękny wiersz, kolejny do kolekcji!
Odpowiedź