lęk

prawda jest daleko
za rogiem twego domu
lecz nie chcesz z niego wyjść
by poznać świat jakim jest
nie z ekranu telewizora
reklamami trującym duszę

szczelnie zamknięte okna
by nie przeniknął krzyk bólu
azyl czterech ścian
zalany światłem mocnych żarówek
zabijających cienie
strachu graniczącego z obłędem

dzwonek do drzwi
zamierasz w niemym krzyku
natarczywy dźwięk nie chce zamilknąć
już wiesz
nagłe odprężenie ogarnia ciało
z uśmiechem pociągasz za spust