bliźni(ak)
stoisz na dachu świata
pochylony nad mapą nieba
powieki masz ciężkie i blade
jak posypane popiołem hortensje
nikły uśmiech
jak cień w moim oknie
nić tęsknoty w wieczności kokonie
chwytasz poręcz
jakbyś czekał na kogoś
zapatrzony i wciąż nieobecny
kiedy przychodzi szczęście
137 939 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
25 August 2017, 10:11
Joanno, jeśli to prawda, to dla mnie wielkie wyróżnienie, ale Ty wiesz najlepiej, że wiersze przychodzą bez powodu, ale jeśli pisane z serca, trafiają w serce. Dziękuję i pozdrawiam.
Arczi, mi też miło Cię spotkać, dawno nie pisałam;)
