Wrzosy

Poszłam na dzikie wrzosowiska,
Jakaś samotna i płaczu bliska.
Tak sobie tak szumią wrzosy cichutko,
Jakby mówiły: Uciekać! Smutkom…
A moje smutki uciekać nie chciały,
Bo już tak długo we mnie mieszkały,
Ale słuchały jak wrzosy szumią
I dzisiaj wszystko to już rozumią.
Dzisiaj nie męczą mnie tak upiornie,
Nawet już sypiam prawie spokojnie.
Prawie, nie znaczy, że każdej nocy,
Czasami tęsknię, szukam pomocy.
I wtedy właśnie wyciągasz rękę
I nucisz dla mnie jakąś piosenkę
I jesteś przy mnie, kiedy potrzeba,
A stąd już krok jeden tylko do nieba.

/Joanna/