Pod płaszczem nieświadomości kryje się manipulacja.
Na nosie okulary pozbawiające tożsamości.
Błąd, podniósł kapelusz,
wysypały się szklane tajemnice
i jedna po drugiej dźwięcznie rozprysnęła się
na gładkiej powierzchni parkietu.
To koniec.
Już żadna maska nie uczyni go wiarygodnym.
Rozmazane postaci spoglądają z przerażeniem.
W milczeniu odchodzą.
Każdy z nich już dawno roztrzaskał swe lustro.
Oni wszyscy nie chcą niczego pamiętać.
Teraz uciekają.

A my? A my jesteśmy nadzy...