kilka okruchów
okruchy chleba
na stole
jak słowa nieistotne
porwane przez wiatr
chwila zadumy
zanurzona w mroku pokoju
ciche kota miauczenie
rumu zapach
twarze sprzed lat
obietnice niespełnione
podróż w czasie
pod powiekami
rzeka zapomnienia
deszczu krople
kot zasnął na kolanach
Autor
159 517 wyświetleń
1079 tekstów
54 obserwujących
1 September 2012, 18:04
Okruchy.. one takie bezbronne a siłą przynaglają prosząc o jeszcze. Lub wciąż.
A wspomnienie osiada kotem na kolanach i choć grzeje nie ogrzewa.
I znów zatrzymały mnie Twoje słowa. Na dłużej.
