Droga życia

Od alfy do omegi, po życiowej chodzę sinusoidzie
Nie wiadomo gdzie ten koniec, a początku nie pamiętam
Lecz wędrówkę rozpocząłem i cel jej osiągnąć trzeba.
Raz powoli a raz szybciej, lecz na pewno gdzieś się dojdzie,
Może kresem będzie piekło, może w czyśćcu czekać mam
Jednak tak wędrować muszę, żebym doszedł aż do nieba.