Mogliśmy trwać

Noc zamieniła się z dniem kolejnością,
i w drugą stronę odwróciły się usta
i pora roku choć sucha, wilgotna
i pod oczami się chmurzy, purpurowy żal.

Tyle rozwiązań, tyle innych wyjść.
Wejść było łatwo, trudniej powiedzieć idź.
To był długi czas, za krótki w perspektywie.
Tyle straconych chwil
Tyle kawałków pękniętego serca
Nikt już ich nie pozbiera…
Wiem, że żyjesz
To dlaczego ciebie już nie ma?

Jak porzucony na autostradzie pies.
Gdzie mam iść- nie wiem.
Jeśli stanę w miejscu to zginę.
Ale wolę zginąć jeśli mam ruszyć bez ciebie.
Gdybyś tylko wiedział co czuję
Tak bardzo się boję,
że nigdy więcej Cię nie pocałuję.

zranionej