Już czas

Nie poznaje swoich rąk
Dziś pomarszczone suche
Z odciskami od tyluż prac

Powyginane od wiejącego wiatru
Pokręcone od zimnej wody
Ktora co rano przemywała twarz

Z trudem utrzymują pióro
Z jeszcze większym trudem piszą
A jeszcze wczoraj były tak pewne

Nie ubrudzone odciskami życia
Beztrosko ciągneły za dziewczęce spódniczki
Dotykały aksamitu ich nagich ciał.