Zaćmienie
nie łatwo zapomnieć o świetle
widywanym choćby tylko za oknem
gdy staje się ciepłym wspomnieniem
które śnieg w mroku myśli kołysze
przypominam sobie dźwięki znajome
zanurzając twarz w pustych dłoniach
i na pamięć znam każde twe słowo
gdy rozbijam się wytartymi skrzydłami
o szyby dzielącej nas
ciszę
30 June 2014, 08:45
Drogi Adamie, sens tej końcówki jest taki:" rozbijam się o ciszę dzielącej nas szyby" ale wtedy rozsypałaby się cała koncepcja, dlatego celowo pomieszałam szyk, żeby bardziej zagmatwać;)
Ale dziękuję za radę, która jak najbardziej jest trafna i obecność, która jest niezastąpiona!
Pozdrawiam.Art, Ty potrafisz mnie rozgryźć nie wbijając zębów, choć okropnie sobie żartujesz!:)
Adnachiel, muzycy to ludzie, którzy palcami na klawiszach potrafią opowiadać niewypowiedziane, namalować niewidzialne, przekroczyć nieprzekraczalne, dziękuję, że zabierasz mnie znów do swojego świata.
http://www.youtube.com/watch?v=BLGdXqXaV1A
